Albert Michiels

Albert Michiels (1923-2008) is ontegensprekelijk een van de grote figuren uit de Vlaamse/Belgische jazz. Hij bouwde een internationaal jazzconcours uit, legde een zeer kostbare jazzverzameling aan en was een spilfiguur in een nationaal en internationaal netwerk van jazzmusici en concertorganisatoren. Uit alles spreekt zijn grote liefde voor jazzmuziek; Michiels ademde jazz uit.

Toen Michiels als twaalfjarig jongetje muziek wilde leren, was er in Overijse en omstreken nog geen sprake van muziekscholen. Of je kreeg les van een privéleraar, of je leerde muziek in de fanfare, al doende. Michiels vertelde graag hoe hij elke zondag zijn accordeon op zijn bagagedrager bond en van Overijse naar Oudergem fietste, waar hij de tram naar zijn muziekleraar in Brussel nam. Toen hij later op piano overschakelde, kreeg hij les van de legendarische John Ouwerckx, een van de jazzpioniers van België. In zijn vrije tijd zocht Michiels het gezelschap op van jazzmuzikanten en probeerde hij zo veel mogelijk jazzconcerten bij te wonen. Als leerling van Ouwerckx mocht de jonge Michiels soms zijn plek achter de piano innemen.

Toch is het niet als jazzmuzikant dat Michiels de geschiedenis is ingegaan, maar wél als enthousiast organisator en collectioneur. Doorheen de jaren groeide bij hem thuis een indrukwekkende collectie, zodat zijn huis langzaam maar zeker in een jazzmuseum transformeerde. Van de kelder tot de nok was zijn huis gevuld met foto’s, karikaturen, affiches, krantenartikels, partituren, opnamen en andere jazzmemorabilia. In die uitgebreide verzameling is vooral de Belgische jazzgeschiedenis opvallend goed vertegenwoordigd. Dankzij Michiels’ talloze verhalen en anekdoten kwamen die documenten ook tot leven.

Michiels had brede interesses en was van vele markten thuis. Zo richtte hij in 1955 in Overijse de ISCA-wijncoöperatie op om het teveel aan druiven in de streek te gebruiken om wijn te maken. Helaas kreeg het bedrijf te kampen met de gevolgen van de crisis en in 1978 ging de organisatie failliet. Dit gaf Michiels meer tijd gaf om aan zijn oude liefde te besteden: de jazz.

In 1979 stichtte hij Jazz Hoeilaart Intern’l. Als bezieler van die wedstrijd wilde hij aan muzikanten – jonger dan dertig – de kans geven om zich aan een geïnteresseerd publiek te laten horen. Michiels was decennialang de drijvende kracht achter deze internationale wedstrijd en groeide uit tot een centrale figuur in de Belgische en internationale jazzwereld. Ook was hij persoonlijk bevriend met jazzmusici als Philip Catherine en Toots Thielemans. Voor het jazztijdschrijft Jazzmozaïek schreef hij talrijke artikels waarin hij zijn kennis van de Belgische jazzgeschiedenis deelde. Hier kan u een van zijn teksten over de ontwikkeling van de Belgische jazz lezen: http://www.jazzinbelgium.com/ldh/misc/pdf/articles/souvenir20ies.pdf

Albert Michiels bleef tot op hoge leeftijd actief. Hij overleed kort voor zijn 85ste verjaardag en kort voor de dertigste editie van zijn jazzfestival.