Vlaamse liederendatabank

De torens van Vlaanderen

De torens van Vlaanderen, beroemd en berucht,
ze rijzen omhoog, gelijk reuzen der lucht.
Vergrijsd en vergrauwd, op hun ouderdom prat,
uit 't woelige hart van de Vlaanderse stad, der Vlaanderse stad.
Zij spreken een taal die eenieder verstaat,
zij rechten de ruggen en weren verraad en weren verraad.
En zeggen het wachtwoord van Kerel en vrouw, van Kerel en vrouw:
Hou en de Trouw! Hou en de Trouw!
Hou en de Trouw! Hou en de Trouw!
Hou en de Trouw! Hou en de Trouw!

De torens van Vlaanderen, met koperen tong,
die eeuwen en eeuwen reeds dreunende zong.
Die bad met de helden, met de leeuwenscharen mee,
en bommelde en joelde "Ons Vlaand'ren, Hoezee! Ons Vlaand'ren Hoezee!"
Die snikte als wij schreiden en stormde in de nood
en 't volk tot de kamp riep met "Vrijheid of dood" met "Vrijheid of dood!"
Die steeds maar herhaalde de machtige schreeuw, de machtige schreeuw, de machtige schreeuw:
Vlaand'ren de Leeuw! Vlaand'ren de Leeuw!
Vlaand'ren de Leeuw! Vlaand'ren de Leeuw!
Vlaand'ren de Leeuw! Vlaand'ren de Leeuw!