Vlaamse liederendatabank

De Vlaamse Leeuw

Zij zullen hem niet temmen, de fiere Vlaamse Leeuw, al dreigen zij zijn vrijheid met kluisters en geschreeuw. Zij zullen hem niet temmen zolang een Vlaming leeft, zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft. Zij zullen hem niet temmen, zolang een Vlaming leeft, zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft. Zo lang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft. De tijd verslindt de steden, geen tronen blijven staan! De legerbenden sneven: een volk zal nooit vergaan. De vijand trekt te velde, omringd van doodsgevaar! Wij lachen met zijn woede: de Vlaamse Leeuw is daar. Zij zullen hem niet temmen, zolang een Vlaming leeft,
zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft.
Zo lang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft.

Hij strijdt nu duizend jaren voor vrijheid, land en God
en nog zijn zijne krachten in al haar jeugdgenot.
Als zij hem macht'loos denken en tergen met een schop,
dan richt hij zich bedreigend en vres'lijk voor hen op.

Zij zullen hem niet temmen, zolang een Vlaming leeft,
zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft.
Zo lang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft.

Wee hem, de onbezonnen, die vals en vol verraad,
de Vlaamse Leeuw komt strelen en trouweloos hem slaat.
Geen enk'le handbeweging die hij uit 't oog verliest.
En voelt hij zich getroffen, hij stelt zijn maan en briest.

Zij zullen hem niet temmen, zolang een Vlaming leeft,
zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft.
Zo lang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft.

Het wraaksein is gegeven, hij is hun tergen moe:
met vuur in 't oog, met woede springt hij de vijand toe.
Hij scheurt, vernielt, verplettert, bedekt met bloed en slijk.
En zegepralend grijnst hij, op 's vijands trillend lijk

Zij zullen hem niet temmen, zolang een Vlaming leeft,
zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft.
Zo lang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft.