Vlaamse liederendatabank

Des avonds

Des avonds worden mijn gepeinzen
een hofke van geheimenis
waar bloemen naar het westen wijzen,
waar ieder vogel slapen is,
waar ieder vogel slapen is.

Des avonds wordt de wereldkleiner
en dichter alle ververleên.
Die eenzaam zijn, worden allener
en die beminnen, meer bijeen
en die beminnen meer bijeen.

Des avonds weegt er op mijn zwijgen,
die schone, menselijke pijn,
de drang een innig woord te krijgen
en zelf voor iemand lief te zijn
en zelf voor iemand lief te zijn.