Vlaamse liederendatabank

Gebroken hart verlangt de rust

‘k Heb u zo lang gewacht…
Wilt gij tot mij niet komen?
Verschijn in mijne dromen, verschijn,
zo wordt de nacht mij rustig.
Leg dan aan mijne voet
een tuiltje roosmarijnen:
het zal aan mij verschijnen
als d’afscheidsgroet der liefde…
Want gij hebt in uw hart
de liefde lang begraven;
ik mag dus wel begraven
de wrange smart, ’t gevoelen.
‘k Heb u zo lang gewacht, ach!
Wanneer ik zal ontwaken,
zal niets in mij meer blaken,
want mijn gedachte wordt helder,
Neen, niets zal in mij meer blaken,
want mijn gedacht wordt helder.