Vlaamse liederendatabank

Het liedje van de beiaardier

Als 't vaantje wappert, beiaardier, en kermis is geboren,
dan wacht daar boven uw trouw klavier,
dan spoedt ge u, koene beiaardier,
en klautert naar de toren.
Dan klinken uw klokjes over de stee:
"Lieve gebureman, komde gij mee?"
Dan klinken uw klokjes luide en lang,
Tingelinge tingelang, tingelinge tingelang,
tingelinge tang!

En is de blijdag, beiaardier, de Prinsjesdag geboren,
dan zit ge weder voor uw klavier
en laat uw deuntjes, vrank en fier,
uw schoonste deuntjes horen.
Dan klinken uw klokjes over de stee,
“Voor onzen Koning een vrome bee:
O Here, behoed onze vorst nog lang!"
Tingelinge tingelang, tingelinge tingelang,
tingelinge tang!
En is de Kerstnacht, beiaardier, de grootse nacht geboren,
dan rolt een traan op uw trouw klavier
en wat ge deunt dan, beiaardier,
dat zal wel de Hemel horen.
Dan klinken uw klokjes over de stee:
"Mensen van goede wil zij vree."
Dan klinkt uit Uw klokjes eng’lenzang.
Tingelinge tingelang, tingelinge tingelang,
tingelinge tang!

Maar eens ook zult gij, beiaardier, van op uw hoge toren,
vol krachtig konden op uw klavier:
“Sa taaie Vlaming, wees nu fier,
uw hoogdag is geboren!
De Vlaming en is niet langer knecht,
de Vlaming bekomt zijn volle recht!”
Dan deunen uw klokjes zegezang.
Tingelinge tingelang, tingelinge tingelang,
tingelinge tang!