Vlaamse liederendatabank

Houtland

Op de horizon van ’t Houtland donkert ’t zoele sparrenbos
met zijn zondoorlichte lanen en de geur van hars en mos.
Met de bloei van brem en bramen en ’t gevlerk van een fazant
schenkt het schoonheid en vertroosting als een oude lustwarand’.
Houtland, stoutland, goed en bloed van ’t vroegste Vlaanderland,
vrijland, blijland, Houtland, hou je goed!

Op de paden van het Vrijbos dwaalt de schim van Bakelandt
en in ’t ruisen van de kruinen bruist de oude vrijheidsbrand.
Langs de heirweg voeren Gulik en de Fries hun volk door ’t hout.
Zie, ze slaan bij Kassel Kortrijk neer, de vijand, stout en boud.
Houtland, stoutland, goed en bloed van ’t vroegste Vlaanderland,
vrijland, blijland, Houtland, hou je goed!

Tegen ’t schut der groene verten vecht de boer, het hart vol vuur,
tegen droogte, schraalheid, onkruid, tot zijn laatste levensuur.
Volk van trimards, brikkenbakkers, dat het zweten niet ontziet,
door uw bruinverweerde handen zingt de arbeid als een lied.
Houtland, stoutland, goed en bloed van ’t vroegste Vlaanderland,
vrijland, blijland, Houtland, hou je goed!

Duivenmelkers, haantjekraaiers, spel en sport en kermisstoet,
vinkenzetters, Breugelvierders, ’t leven is bij ons zo zoet.
In de vrome herfstzon stralen brede dorpen vrij en blij,
maar het schoonste van ons Houtland, zijn de meisjes in de mei.
Houtland, stoutland, goed en bloed van ’t vroegste Vlaanderland,
vrijland, blijland, Houtland, hou je goed!