Vlaamse liederendatabank

Ik ken een lied

Ik ken een lied, dat ’t hart bekoort.
Ik ken een lied vol melodij.
Ik heb het reeds als kind gehoord:
die tijd is lang voorbij...
Mijn moeder zong het bij de wieg
van hare eersten zoon.
Het klonk zo lief, in hare mond,
zo heim’lijk zacht en schoon.
O moederzorg! O moederlied!
Mijn hart vergeet u niet.

Ik ken een lied dat ’t hart bekoort.
Ik ken een lied vol melodij.
Ik heb het in mijn jeugd gehoord:
Die tijd is lang voorbij...
Zij zong het ook, de blonde maagd,
die eens mijn liefde won.
’t Was in het veld langs groen en loof,
bij lentelucht en -zon...
O jeugd en liefde! O rozenblaân!
Hoe snel verwelkt, vergaan!

Ik ken een lied van zoete min.
Ik ken een lied vol melodij.
Men zong het in mijn huisgezin:
die tijd is lang voorbij…
Nu zingt het niemand, niemand meer
de oude arme man.
Geen vrouw kust mij de tranen af,
die ‘k niet weerhouden kan.
Geen kind zingt ’t liedje van voorheen.
‘k Ben oud en gans alleen.