Vlaamse liederendatabank

Ik min mijn land

Ik min mijn land, ik min mijn volk,
ik min mijn eigen taal.
Zij zijn mij dierbaar, heilig, schoon,
waar ook mijn voet mag dwaal.
Ik zeg niet dat er op dez' aard’
geen schoner land kan zijn
of dat geen groter, ed’ler volk
bestaan kan dan het mijn.

Ik zeg niet, dat geen and're taal
geen schoner klanken heeft
of zelfs een rijker woordenschat
dan mij de mijne geeft,
maar 'k min mijn eigen volk,
ik min mijn land
omdat ’t mijn eigen is,
omdat ik op een vreemde grond
mijn eigen land zal mis.

U ook mijn taal, mijn moedertaal,
verruil ik voor geen schat.
Hij die dat doet, heeft zeker nooit
Zijn moeder lief gehad.