Kindje, wat ben je toch zacht
Kindje, wat ben je toch zacht,
kopje van tintelfijn goud,
pretmondje glundert en lacht
of je vertellen wat woudt.
Ogelijns glinst’ren helder en rein
Wanneer ik ze zoek,
mijm’rend van boven mijn boek
in dit helblije festijn.
Kindje, mijn kindje van licht,
kindje, gij wonderlijk wonder,
‘k wil je kussen ’t zachte gezicht,
O zo voorzichtig en stil.
Copyright © 2018 - Alle rechten voorbehouden - Algemeen Nederlands Zangverbond
Lay-out door Lien Alaerts en OS Templates