Vlaamse liederendatabank

Meilied

Oorspronkelijke tekst: Johann Wolfang von Goethe (1749-1832)

Hoe heerlijk streelt me de lieve mei!
Hoe glanst de zonne!
Hoe lacht de wei, hoe lacht de wei!
De bloemen wringen de zwachtels los
en zangen klinken
uit loof en bos, uit loof en bos!
En ieder harte wordt warm gekust.
O aarde! O zonne! O heil! O lust!
O liefde, o liefde, zo schoon en teer
als morgenwolken
in ’s hemels sfeer, in ’s hemels sfeer!
Gij zegent mildig het veld met glans,
met bloeisel, geuren,
de wereld gans, de wereld gans.
O meisje, meisje, u min ik zeer.
Gij schenkt mij liefde,
de reinste weer, de reinste weer.
Zo mint de vogel het zoet geneur,
de lucht, de bloemen, de hemelgeur,
als ik u lieve met lustig bloed,
gij, mijne lent’, mijn vreugd en moed!
Kom vrolijk zingen
en dansen, kind, en dansen, kind!
Zij steeds gelukkig, als gij me mint!