Vlaamse liederendatabank

't Ros Beiaard

Volkslied uit Dendermond
Tekst: historisch / Prudens Van Duyse

‘t Ros Beiaard doet zijn ronde,
in de stad van Dendermonde,
die van Aalst zijn zo kwaad,
omdat hier ’t Ros Beiaard gaat.
De vier Aymonskinderen jent
met 't blanke zweerd in d' hand.
Ziet ze rijden: 't zijn de schoonste al van ons land.

't Ros Beyaards ogen fonk'len,
zijne brede manen kronk'len
en hij wendt hem fraai en vlug
met vier broers op zijnen rug.
De vier Aymonskinderen jent
met 't blanke zweerd in d' hand.
Ziet ze rijden: 't zijn de schoonste al van ons land.

Hun harnas, schild en lansen,
blinken bij de zonneglanzen;
en de Beiaard ’t vooisken geeft,
daar het Ros zijn eer in heeft.
De vier Aymonskinderen jent
met 't blanke zweerd in d' hand.
Ziet ze rijden: 't zijn de schoonste al van ons land.

O Dendermondenaren,
blijf altijd den roem bewaren
van het peerd zo wijd vermaard
als de grootsten man op aard.
De vier Aymonskinderen jent
met 't blanke zweerd in d' hand.
Ziet ze rijden: 't zijn de schoonste al van ons land.

't Ros Beyaard is ons glorie
en benijdt g' ons die victorie,
Aalst, gij hebt nog min verstand
als ons ridderros vaillant.
De vier Aymonskinderen jent
met 't blanke zweerd in d' hand.
Ziet ze rijden: 't zijn de schoonste al van ons land.

't Ros Beyaard is verheven;
heeft hem in het vuur begeven,
en het week, op ’t oorlogsveld,
alles voor zijn groot geweld.
De vier Aymonskinderen jent
met 't blanke zweerd in d' hand.
Ziet ze rijden: 't zijn de schoonste al van ons land.

't Ros Beyaard hoog verheven,
hij is in het vuur gebleven.
ziet 't Ros Beyaard hoog verheven,
ziet 't Ros Beyaard zeer charmant.