Vlaamse liederendatabank

Vlaamse kermis

Bezem uit! ‘t Is kermis! Knechten, meiden, vrouen, mans,
Heel de bonte zwerm is lustig aan de dans.
Een and’re groep aan tafel eet
vis en worst en wafel.
Oud wijfje schinkt, oud ventje drinkt, oud liedje deunt en klinkt : Ha!

Niets zo leutig, fraai en fris als bezemboerenkerremis!
Niets zo leutig, fraai en fris als ‘t Vlaamse leven is!

Zonder wufte poeders, zonder valse lok in ‘t haar,
schoon gelijk uw moeders over dertig jaar,
mijn blonde, ronde deernen, blauwe ogen’lijk lanteernen!
Een mond beroosd, een wang die bloost, een borst die zuchtjes loost. Ha!

Niets zo leutig, fraai en fris als bezemboerenkerremis!
Niets zo leutig, fraai en fris als ‘t Vlaamse leven is!

Kerels kloek als eiken, rode guit en bruine kwant,
treden voor en reiken kluchtig u de hand.
Nu draven ‘lijk de veulens ! Nu draaien ‘lijk de meulens!
Totdat ge hijgt, terneder zijgt en warme kussen krijgt. Ha!

Niets zo leutig, fraai en fris als bezemboerenkerremis!
Niets zo leutig, fraai en fris als ‘t Vlaamse leven is!

Trouwt en kweekt ge kind’ren, wordt ge van de oude tijd,
kom geen jonkheid hind’ren als ze speelt en vrijt.
Oud moederke en oud manneke, kruip dichter bij het kanneke
en drink verheugd op al wat deugt op oude en jonge jeugd! Ha!

Niets zo leutig, fraai en fris als bezemboerenkerremis!
Niets zo leutig, fraai en fris als ‘t Vlaamse leven is!