Vrede
Door 't open raam
voel 'k de avondschaduw komen
alom mijn hoofd zo moe
van 't rust'loos zoeken.
O mijn gedachten,
sluimer in als kindjes zoet
die men te slaap legt
met een zwerm van dromen,
een zwerm van dromen.
En op mijn stille kamer
kijkt uit alle hoeken de avond me aan
met een gelaat dat rusten doet...
Uit verre avondgloed
hoor 'k ruisen vrome kloosterklokken
de avondbede
en 'k voel de simpele eenvoud in mijn harte weer.
En biddend dacht ik aan mijn lieve Heer en vroeg Hem vrede
en vroeg vrede aan mijn lieve Heer...
En de avond heeft me toen mijn ogen toegedaan
en dat is met vrede en vroomheid door mijn hart gegaan,
door mijn hart gegaan.
Copyright © 2018 - Alle rechten voorbehouden - Algemeen Nederlands Zangverbond
Lay-out door Lien Alaerts en OS Templates