Vlaamse liederendatabank

Willem van Saeftingen

“Jutho, vooruit en dapper, Jutho mijn paard!
Mijn harte draaft nog rapper te strijde waart
te Kortrijk, in de beemden, wordt ’t pleit beslecht;
daar gaapt het graf voor vreemden of voor ons recht.”

’t Was Willem, die uit ’t klooster kwam van ter Doest.
Een vrome zieletrooster, die strijden moest.
Hij droeg op priesterkleren het pantser zwaar,
om ’t vaderland te weren uit groot gevaar.

“Harop! de zwaarden sidd’ren, daar valt het hoofd
van Robrecht, ’t hoofd der ridd’ren, God zij geloofd!
Nu met gerucht geweten naar ’t klooster weer.
Is niet mijn plicht gekweten naar recht en eer!”

En toen uit elke toren de zege klonk,
de slag der Gulden Sporen de vrijheid schonk;
toen bad in ’t stille duister van het kloostergraf,
de held die roem en luister aan Vlaand’ren gaf!