Vlaamse liederendatabank

De bloemen en de sterren

Hoe min ik u, volschoone bloemen!
Om wie wij zoo de lente roemen!
Hoe min ik u, o sterren! glans
Der stille nacht, aan 's hemels trans.

De wereld is een dubble gaarde,
Gij lieve bloemen, hebt deez' aarde,
En gouden sterren u is't veld
Der heemlen tot een tuin gesteld.

Gij bij den dageraad ontloken.
Gij door Gods englen aangestoken,
Bekoort, bekoort, bekoort nog lang mijn oog,
Schenkt aan mijn nacht het heillicht weder
o bloemen sterren van hierneder,
o sterren, bloemen van omhoog.