Vlaamse liederendatabank

Avondklacht

O! Wat er in de avond ligt:
herdenkend aan uw bleek gezicht
en d'oude zangen,
dat maakt m'n lippen sprakeloos,
zoals bij 't sterven van een roos.
M'n stem blijft hangen.

O! Wat er in uw ogen ligt
bij 't gulpen gazig schemerlicht,
van zucht doordrongen,
dat legt iets triestigs in m'n lied
en schoonheid in m'n stil verdriet,
om u, m'n jongen.

O! Wat er op m'n lippen ligt,
ik wou 't u in dees deemsterdicht
zo geren zingen,
maar 't is gaan slapen in m'n ziel
wijl zachtekes het zwijgen viel
op al die dingen.