Leed
Du, du zijs uit licht en glans gekomen
Ik was de doolaar langs de baan
Du hebs mij alle leed genomen,
en zoo blank, zijn wij,
de zonnen in gegaan.
Du, du bracht 't geweld der vreugde over mij
Du werds de adem mijner ziel.
Die heeft haar wonne uitgezongen
in oneindigheid,
oneindigheid geknield.
Du, du zijs dan weerom henen, heengegaan,
hebsm ij gelaten dubbel nacht
Nu blijft mijn ziel een zee van wee,
een zee van wee,
die klaagt in eeuwigheid haar klacht.
Copyright © 2018 - Alle rechten voorbehouden - Algemeen Nederlands Zangverbond
Lay-out door Lien Alaerts en OS Templates