Vlaamse liederendatabank

Des avonds

Des avonds worden mijn gepeinzen
Een hofke van geheimenis,
Waar bloemen naar het Westen wijzen,
Waar ieder vogel slapen is,
Waar ieder vogel slapen is.

Des avonds wordt de wereld kleiner
En dichter alle verveleên,
Die eenzaam zijn worden alleener
En die beminnen, meer bijeen
en die beminnen meer bijeen.

Des avonds weegt er op mijn zwijgen,
Die schoone, menschelike pijn:
De drang, een innig woord te krijgen
En zelf voor iemand lief te zijn,
en zelf voor iemand lief te zijn.