Vlaamse liederendatabank

Daar ligt erbarmen

Daar ligt erbarmen in den avond,
Een goedheid die geen grenzen weet.
Die 's avonds geeft z'n hert, z'n handen
Vergeet zoo goed z'n eigen leed,
Vergeet zoo goed, zoo goed z'n eigen leed.

Daar ligt vergif(fe)nis in den avond,
O Gij, die 'k 's morgens heb gehaat,
Ik voel dat gij ter schermerure,
Weer schoon door mijn gedachten gaat,
Weer schoon, weer schoon door mijn gedachten gaat.

En liefde ligt er in den avond,
Zóóveel, dat ik den wreeden man,
Die 't schoonste van mijn droom ontwijdde,
Des avonds weer beminnen kan
Des avonds weer, des avonds weer beminnen kan.