Zeelied
De zee, de zee zingt voor zich uit
Haar zangen voor zich zelf
En wijd verruischt het zwaar geluid
onder het luchtgeweld
Beluistert haar de wufte wind
En luistert er wel iet?
De zee zij zingt...
en zij bemint
Haar eigen eenzaam lied...
Zoo zingt, in 's levens eenzaamheid,
mijn ziel ook onverpoosd
Van wat mij 't lot heeft toegezeid,
Haar eigen smart ten troost.
Het lied het ruischt nog in den nacht
al golft het zwaar van leed,
Aan 't lied is 't dat mijn ziel haar kracht
En eigen diepte meet.
Copyright © 2018 - Alle rechten voorbehouden - Algemeen Nederlands Zangverbond
Lay-out door Lien Alaerts en OS Templates