Vlaamse liederendatabank

Avondvrede

Daar zwemmen zwanedonzekens
Op 't water van de lucht...
Zoo lijzig, ach' zoo zachtekens
Als was 't een droomenvlucht.

De wind!... hij streelt zoo stillekens
zoo luwkens ieder blad,
Alsof hij fijne vingerkens
van zacht fluweel wel had.

De lucht... hij is zoo zoetekens,
zoo frisch in de avondvrêe,
En brengt mij uit 't verleden,
toch zoo'n schoone beelden mêe...

O de avond valt zoo heimelijk
zoo mollig toch op mij,
Hij dringt al in mijn zieleken
En spreekt, en spreekt van poëzij!