Vlaamse liederendatabank

Herdenking

We schuilden onder drupplend loover,
Gedoken aan den plas,
De zwaluw, glipte 't weivlak over,
En speelde om 't zilvren gras,
Een koetje blies, met geur belaân,
Het leven door de wilgenblâen

Nu zwegen koelte en lente droppen
Geen vogel zwierf meer om,
De dauw trok langs de heuveltoppen,
Waar achter 't Westen glom
Daar zong de Mei zijn avondlied!

Wij hoorden 't en wij spraken niet.
Ik zag haar aan, en diep bewogen,
Smolt ziel met ziel in een.
O tooverblik der minlijke oogen,
Wier flonkring op mij scheen!
O zoet gelispel van dien mond,
Wiens adem de eerste kus verslond!

Ons dekte vreedzaam wilgenloover;
De scheemring was voorbij,
Het duister toog de velden over;
En dralend rezen wij.
Leef lang in blij herdenken voort,
Gewijde stond! Geheiligd oord!