Vlaamse liederendatabank

Het treurlied der maagd van Gent

O Gent, manhaftig Gent,
Is 't waar, Zijt gij zoo diep gevallen?
Dat uw klaroenen maar voor feestlijkheden schallen?
Dat gij het juk niet voelt der slavernij?
Dat gij als echte slaven
U thans verheugt in 's vreemden dwinglandij
Die uwen val wil graven?
En treurend blikt de Maagd van Gent,
omdat de leeuw slaapt aan haar voeten,
Geen man die zich in 't harte prent
dat zij dien val eens vreeselijk zal boeten!

Treur niet, o eedle Maagd van Gent,
't vlaamsche bloed blijft onverbasterd vloeien.
Orkanen mogen loeien en stormen woeien,
Pal en vast staan wij in 't end, o Gent!
Vrijheidsgloed blijft in ons harte blaken,
Neen, o neen, Geen vreemde hand zal u naken,
de leeuw, de leeuw zal waken,
Treur niet, o eedle Maagd van Gent!

O Gent, manhaftig Gent,
Is 't waar laat gij uw recht miskennen
En laat gij strafloos maar
De aloude keuren schennen?
Geen koene strijders staan niet weer op
En wufte minnezangen,
Die klinken hier in plaats van krijgsgeschal
Uit vroeger heldenrangen!
En zuchtend blikt de Maagd van Gent,
omdat de leeuw slaapt aan haar voeten,
Geen man die zich in 't harte prent
dat zij dien val eens vreeselijk zal boeten!

Treur niet, o eedle Maagd van Gent,
't vlaamsche bloed blijft onverbasterd vloeien.
Orkanen mogen loeien en stormen woeien,
Pal en vast staan wij in 't end, o Gent!
Vrijheidsgloed blijft in ons harte blaken,
Neen, o neen, Geen vreemde hand zal u naken,
de leeuw, de leeuw zal waken,
Treur niet, o eedle Maagd van Gent!