Vlaamse liederendatabank

Vrij of dood

Reeds lang hoor 'k zacht en heimlik fluistren,
Dat t'een of ander groote land
Ons volksbestaan eens vast zal kluistren,
Zal bukken doen in slavenband!
Maar, burgers, zijt gij dan vergeten,
Dat vrijheidsmin hier immer immer woont?
Neen, Neerland past of duldt geen keten,
Dat heeft het meer dan eens getoond!

Met trots zien we op de vruchtbre beemden,
Die onze vaadren, schrêe voor schrêe,
Door noeste vlijt en kracht ontvreemdden
Aan de overweldigende zee!
En liever dan te moeten lijden,
Dat vreemden dwang hen drukt hen drukt terneer,
Geeft neerland's volk, na hooploos strijden
Hen aan de woeste golven weer!

Het heugt nog steeds de meeste volken
Hoe Spanje's macht hier werd geknot;
Het ruischen onzer waterkolken
Dreigt immer nog met 't zelfde lot!
Den laatsten bloeddrop onzer aadren
Stroom' voor ons dierbaar dierbaar volksbestaan!
Getrouw zijn wij de leus der vaadren:
Ons land blijv' vrij of 't moet vergaan!

Ja, 't dappre volk der Nederlanden
Zweert hier met mij een duren eed:
Nooit prangen, knellen vreemde banden
Onz' vrijheid vast, hoe kloek gesmeed!
Nooit wappre heerschend op onze erven
Een vreemde vlag hoe diep hoe diep geplant!
Wij allen willen liever sterven
Dan slaaf te zijn in eigen land!

Want, liever dan te wijken in den nood,
Doorsteken wij de dijken:
Vrij of dood! Vrij of dood!