Vlaamse liederendatabank

't Is Beulemansch!

Zoo menige juffer in 't Vlaandersche land
verveelt het de tale te spreken,
die moeder haar leerde...
ze vindt het een schand
en zal 't in haar kopke niet steken.
Wat vlaamsch is te roemen als edel en goed...
Voel liever verloochent zoo'n juffer haar bloed!
Ze spreekt niet in 't Vlaamsch, maar doet ze 't in 't Fransch?
Jeremie! och arme, 't is Beulemansch.

Ze spelen piano van do ré mi fa
en kunnen van Madelon zingen
met veel zoete lipjes en veel tralala,
in 't Fransch ook nog andere dingen.
Maar 't goede, gezonde, het keurige lied,
in Vlaandren geboren, dat zingen ze niet.
Ze zingen geen Vlaamsch, maar doen ze't in 't Fransch?
Jeremie! och arme, 't is Beulemansch.

Ze plooien hun mondje zoo lief tot "bonjour!"
Ze doen het met fransche complimenten.
En vriend'lijk dat zijn ze, niet tegen den boer,
maar wel tegen heertjes met centen.
En met hun gefladder, gestreel en gedraai,
och arme, ze blijven in de Annaschapraai.
ZE zijn tegen 't Vlaamsch, ze dweepen met Fransch
Sa, jongens, past op voor zoo'n Beulemans.