Vlaamse liederendatabank

De avond doet ons luisteren

De avond doet ons luisteren naar 't ruisen van de wind.
Hij draagt 't vertrouwde fluisteren van mensen die men mint.
Van moeder met wat lampenlicht rondom haar goede hoofd,
die vraagt waar toch haar jongen ligt en dan het lamplicht dooft.

Als over 't kamp de avond daalt,
de sterrenhemel glanzend straal,
dan dromen wij van thuis.
Dan bindt opnieuw met hechte hand
de avond aan het heimatland
en aan de verre thuis.

De avond brengt herinnering aan mensen in mijn land,
aan huizen in de schemering, een lichtje dat er brandt.
Aan ogen met de schittering der sterren van de nacht,
aan woorden voor vertedering, het meisje dat me wacht.

Als over 't kamp de avond daalt,
de sterrenhemel glanzend straal,
dan dromen wij van thuis.
Dan bindt opnieuw met hechte hand
de avond aan het heimatland
en aan de verre thuis.